Magnificant, outstanding, lovely...engelse taal is zeg maar echt mijn ding.
En dan bedoel ik niet dat ik het goed kan spreken of lezen. Integendeel. In Nederland heb ik nog de waan dat ik een aardig woordje engels spreek, maar begeef ik mij eenmaal tussen de Britten dan komt er alleen nog wat gestamel uit mijn mond.
Afgelopen week heb ik aan de lippen gehangen van de gids die ons door de Wartunnels bij Dover Castle leidde. De cassiérre van Superstore Tesco mocht van mij wel honderd keer het bedrag noemen wat ik haar verschuldigd was voor het brood, engelse drop en jamdonuts. In de trein naar London werd bij iedere halte omgeroepen welke haltes er nog kwamen. En dat waren er veel! Maar dat maakte mij niet uit. Praat maar! Wat een heerlijke taal. Wat een heerlijk accent.
Ik heb genoten van de Engelse taal, maar ook van de mensen, het landschap en het eten. High tea, scones met clotted cream. Fish and Chips. Bacon and eggs. Jamdonuts!
Volgende keer ga ik weer! Great Britain!!
