Anesthesie Service.....

Vandaag was een dag waar ik best wel tegenop zag.

Roos moest onder narcose bij de tandarts. Mij lijkt het eerlijk gezegd wel lekker, een beetje propofol, zeker bij de tandarts! Maar als je kind onder narcose moet, is het toch altijd spannend!

Roos gaat namelijk niet zomaar liggen bij de tandarts. Het is een klein wijffie, maar sterk!! Ik doe vreselijk m'n best met verhalen over "Roosje die een ballon kreeg". Op die manier blijft Roos mij heel even geconcentreerd aankijken en heeft de tandarts zeggen en schrijven drie minuten de tijd om in haar mond te gluren. En dan vertel ik langzaam!!

De tandarts op de Willem van de Bergh vond het weer eens tijd om een paar fotootjes te maken en meteen ook uitgebreid haar gebit te bestuderen.

Geen ontbijtje voor Roosje vanmorgen. Hup, nuchter in de auto naar Monster.Vijf jaar geleden moesten we nog naar Delft voor een dagopname in een ziekenhuis. Tegenwoordig gaat het anders. De tandarts van de Willem van de Bergh krijgt de beschikking over een behandelkamer op Westerhonk in Monster. Daar komt ook een mobiel anesthesie-team om de patiënten onder zeil te brengen. Resultaat is dat je binnen twee en een half uur weer buiten staat. We zaten op tijd in de wachtkamer. Na vijf minuten werden we vrolijk verwelkomd door tandarts Passchier van de Willem van de Bergh. En weer vijf minuten later was Roos al onder zeil. Het ging snel! Prik, kapje en Roos was weg. Moeders met brok in de keel naar de gang.

Een uurtje later lag Roos een beetje bij te komen in de tandartsstoel. Tandarts Passchier kwam mij vertellen hoe fraai Roos 'r gebit eruit zag. En dat op de foto's geen gekke dingen te zien waren. Verstandskiezen liggen nog diep in het bot. Niet nodig om te verwijderen...pffff opluchting!!!

De anesthesioloog en zijn assistente tilde Roos in de rolstoel. Haar hoofd goed ondersteunend, want Roos genoot nog zichtbaar van de propofol! In een apart kamertje werd ze langzaam maar zeker weer wakker. De anesthesioloog en tandarts Passchier kwamen langs met de mededeling dat Roosje weer lekker mee naar huis mocht. Twee en een half uur later reden we weer de N211 op, richting Leiden.

Hulde voor zo'n idee als
anesthesie service nederland!